Strip (dinsdag 6 mei Las Vegas)

Zo, goede morgen iedereen. Na een barre tocht door de woestenijen van Nevada, die waarschijnlijk wel door een van mijn medereizigers beschreven gaat worden, zijn we aangekomen op het RV park in Las Vegas. We staan bijna op de strip in het hartje van de stad. Vannuit de de vorige camping hadden we geprobeert een reservering te doen, maar er waren volgens de telefonist voldoende plaatsen. Dat bleek inderdaad waar te zijn. Schijfschieten, midden in de stad. We konden daarom ook gemakkelijk de plaats naast elkaar regelen e daarna nog een keer veranderen, omdat onze deuren niet tegenover elkaar zaten. Overweldigend was de eerste aanblik van het binnenrijden van LV, een volgepakt monopolybord met huisjes tegen elkaar aan en allemaal met Amerikaanse vlaggen. Naarmate de weg vorderde werd het drukker en drukker, waarbij de tomtom z'n diensten zeker waar maakte. Hij leidde ons keurig door het doolhof van wegen naar de camping. De zon scheen heerlijk en met een kopje thee voor de broodnodige ontspanning konden we het goed uithouden. Rond 5 uur hebben we de stoute schoenen aangetrokken en gaan op pad naar de strip. 5 minuten lopen als je de weg kent, maar alles is zo groot en op elkaar gebouwd, dat je niet meer ziet waar je staat. Aan het eind van de avond ging dat trouwens een stuk beter. We kwamen eerst langs een parkeergarage, maar voordat je daaruit bent en beseft dat je er zo niet komt, is en weer een half uur versteken van kostbare vakantie. Toen we bijna op de strip waren kwam er een golfkarretje langs met mensen die we ook op de camping hadden zien staan. Misschien ook een idee om dat eerst even te onderzoeken voordat we gingen lopen, hij zette de mensen af op de strip en was met 3 minuten weer terug. Dus ver kon het niet zijn. Om de hoek van ons kleine zijstraatje doemen caino en bigmac's op. Geweldige ervaring om hiet te lopen, direct een casino in gedoken voor de sfeer. Hennie en Frans keken ook hun ogen uit en Mijntje loopt ook  te genieten. Bij een van de eettentjes stel ik voor een hapje te gaan eten, ik wil een echte Amerikaanse burger, maar het word een soort subway broodje, voor mij een grote en voor Mijntje een kleintje, maar dan anders en voor Hennie en Frans een salade in een plastic kom met saus en een zak chips met small cola. Na rustig op ons ronde groen keren bankje met gouden leuningen te hebben gedineerd, vertrekken we voor de echte toer. Het begint inmiddels al te schemeren en er zijn al wat meer mensen op straat. Het is behoorlijk winderig en zolamg de zon schijnt is het geen probleem, maar na zes uur wordt het toch wel erg koud met als gevolg dat Mijntje toch maar een trui koopt om niet te bevriezen.  Het is geweldig om te zien dat je zomaar overal binnen kunt lopen alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Marmeren vloeren, muurschilderingen, mozaïekvloeren, fontein en alles wat je maar kunt bedenken wordt je voorgeschoteld. Overal worden foto's van gemaakt en dat houd pas op als de accu van de telefoon of camera leeg is. We lopen bijna de hele strip af en gaan de andere kant terug. Nu zien we in het donker hoe mooi de andere kant weer is, ogen te kort deze avond, zo ook met schaars geklede meisjes, die ondanks de kou gewoon bleven lopen in hun dunne jurkjes en topjes. Respect !

Rond 11 uur hebben mijn benen gewoon een eigen leven geleefd, ik was niet meer instaat stil te staan en zodra de camper in beeld was ben ik plat gegaan en de luiken na een vermoeiende dag gesloten.

Ed