Van Lake Havesu Statepark naar Desert Hot Springs (zondag 18 mei)

Zondag 18 mei

Van Lake Havesu naar Joshua Tree.

Vannacht geslapen met de airco aan en als we om 6.30 wakker worden is het buiten al 27 graden, als we uit de douche komen is dat al 30. Kort daarna worden we benaderd door een meneer die wil weten of we voor 12 uur weg gaan want hij heeft dit plekje met ingang van vandaag gehuurd vanwege de big shade. Hij is er alvast op gekleed: dikke spijkerbroek en een jas aan.
Om 8.00 uur vertrekken we om even later een stop te maken bij de parkerdam. Niet zo geweldig als de Hooverdam waar Ed verslag over heeft gedaan maar gewoon aardig en natuurlijk ook energie opwekkend. Mooi stroomgebied daarna. 
Al vrij snel daarna komt er een auto naast ons rijden met een druk gebarende mevrouw die naar onze auto wijst en op en neer gaande handbewegingen maakt. We stoppen om te kijken maar zien niets loshangen. Deze keer heeft Frans alle dekseltjes weer op zijn plek gedaan. In de tussentijd is de auto ook gestopt en teruggereden om uit te leggen wat ze bedoelden: het luikje van het elektriciteitssnoer was niet dicht en klepperde. Frans sluit het alsnog, althans dat denkt hij, want als we later een stop maken in Joshua Tree blijkt het klepje nog steeds heen en weer te klepperen. Ook het luik van de generator blijkt niet dicht te zitten. Het valt niet mee. Hebben we eindelijk die fluitketel onder controle.......
In Parker doen we boodschappen. Het is zondag maar de winkels zijn gewoon open. Dat hadden we al eerder gemerkt.
Wat betreft de route: woestijn, woestijn, en nog eens woestijn. Soms vlak, soms bergachtig. En dan ineens een heleboel groen: een golfbaan. Verderop alleen zand.
De weg: een en al dip. Dat wil zeggen dat we de hele tijd op en neer golven. Wel een mooi gezicht als je die weg zo voor je ziet.
We rijden kilometers langs een spoorbaan. Op de helling daarvan zijn met witte en zwarte stenen namen en kreten gelegd. Heel apart.
Als we Californië weer binnenrijden hebben we een heuse grenscontrole. Of we ook fruit, vegetables, water etc bij ons hadden. Ja vegetables zegt Frans, gekocht in Parker. Toen mochten we doorrijden. Pfff ik zag onze voorraad à 100 dollar al in zijn zakken verdwijnen.
Het eerste deel van Joshua Tree verschilt niet zoveel van het reeds bekende woestijnlandschap. Veel yuca's. Het waait erg hard en we zien een paar keer van die zandstormen die tot heel hoog in de lucht te zien zijn. 
Verderop verschijnt een groot gebied met een byzondere cactussoort. Er wordt gewaarschuwd dat bij de geringste aanraking naalden binnendringen die moeilijk te verwijderen zijn en bovendien erg pijnlijk.
Frans komt met zijn schoen tegen een klein losliggend bolletje dat meteen aan zijn schoen vast blijft zitten en er maar moeilijk af te krijgen is. Later op de camping blijken er nog een heleboel naalden in die schoen te zitten die met een tangetje eruit getrokken moesten worden. Dat had je echt niet in je velletje willen hebben.
En tot slot het noordelijke deel met de Joshua trees en hele ruige rotsen.
Als camping kijken we in Yuca Valley, maar zien alleen iets kleins pal aan de grote weg en besluiten nog even door te rijden naar Dessert Hot Springs waar we overnachten op een Spa resort met warme en hete baden waar we natuurlijk ook even gebruik van maken. Morgen naar LA waar Jip en Janneke elkaar weer zullen terugvinden.

Henny