Van LA naar SB (woensdag 21 mei van Los Angelos naar Santa Barbara)

Nadat we dinsdagavond besloten hadden het bezoek aan de Universalstudio's te laten voor wat het is, begint deze dag met het vragen om de boeking voor de nacht van woensdag op donderdag à raison van 45 dollar te annuleren. Immers we gaan zodadelijk op weg naar Santa Barbara. Dat lukt wonderwel en met een gevulde oorlogskas rijden we een uurtje of half tien de camping af op naar het tankstation dat de dag ervoor gesloten was. Vanaf toen is het een welhaast permanent geloei van sirenes van politie, brandweer etc: Henny telt 11 voertuigen waarvan nr 11 begint met de weg af te zetten. Wat er precies gaande is kunnen we niet zien. In alle consternatie ook geen foto's gemaakt van de mooie firebrigade-cars die ze hier hebben. De rit naar Santa Barbara gaat met een wijde boog om LA heen. Dat betekent ook geen files. Eigenlijk voor het eerst op onze reis zien we veel land- en tuinbouw; vooral citrusfruitbomen.

Rond het middaguur arriveren we in Santa Barbera. Na wat rondrijden op zoek naar een parkeerplaats is het uitstijgen en te voet met de Capitoolgids in de hand door het plaatsje dat in 1782 is gesticht als Spaanse garnizoensplaats (toen deden de Spanjaarden wat ongeveer nu meneer Poetin doet: het land van een ander inpikken). Na de aardbeving in 1925 werd het centrum herbouwd volgens regels die een mediterrane bouwstijl voorschrijven. Dat zie je terug in de aard van de bebouwing maar ook qua inrichting van de straat etc wordt veel aandacht  besteedt. Een aanradertje.

Zo rond de klok van 12.30 begint de maag van Ed zich te roeren ten teken dat er gegeten moet worden. In plaats van de bekende Subway gaan we een andere lokaliteit in: Tamira die "true dishes of India" als lunchbuffet serveert. Prima gegeten voor 9,95 pp ex tax.

Omdat de auto op een parkeerplaats staat die op schooldagen vanaf 14.00 uur een parkeerverbod kent, we niet wisten of er school was en we geen zin hadden in een bon, waren we keurig op tijd terug bij J&J. Op naar de gebouwen van de in 1786 gestichte missiepost. Één van de enkele tientallen die in navolging van de Spaanse invallen door o.a. Franciscaners langs de gehele kust van Californië werden gesticht. Is er iets vergelijkbaars gebeurd in de Krim of komt dat nog?

Er is een ruime parkeerplaats en er wordt een kleine fee gevraagd als entree waarbij Ed wederom van zijn senior-status gebruik kan maken en een dollar minder hoeft te lappen. We bezoeken op ons gemak de kloosterhof, het kerkhof met meer dan 4000 graven van vooral de vroegere Indiaanse bewoners en bewonderen de enorme boom in het midden. De kerk is niet zo boeiend en via het museum belanden we in de bekende boetiek/museumwinkel/giftshop. Die wordt niet "geplunderd" maar er wordt wel wat gekocht. We maken geen gebruik van de sightseeingbustour maar rijden in een kwartiertje naar onze camping.

Ons reserveringsmailtje is onbeantwoord gebleven maar er is nog wel plaats. Het is qua outfit, ligging en omgeving zo ongeveer de minst aantrekkelijke tot nu toe maar wel de duurste. Bijzonder is de ligging t.o.v. Highway 1 oid: die ligt naast onze campers achter het muurtje dat hoog genoeg is om geen verkeer te zien maar laag genoeg om alle geluid vrijelijk over de campground te laten stromen. We schatten in dat we er morgenvroeg wel aan gewend zijn. De volgende pleisterplaats moet echt anders is de gezamenlijke wens.

Na de bekende verfrissing met toebehoren gaan we op weg naar de plaatselijke buurtsuper. Het is allemaal Spaans wat hier de klok staat; zelfs het gratis weekkrantje is in het Spaans (met een Engelse vertaling ernaast). Het is ook redelijk armoe wat de klok staat te zien aan de onderhoudstoestand van de auto's en de huizen en de vuilnishopen her en der in de tuinen. Na de kleine avondmaaltijd en het te woord staan van twee Denen met dochtertje van bijna een jaar in hun camper over het wel en wee van alles wat met hun reis te maken heeft, trekken we ons terug in Jip om de volgende dagen voor te bereiden.

Terug in Janneke wordt er tot 2 keer toe op de deur geklopt: eerst Ed die nog even komt checken hoe laat we morgen aan het strand gaan ontbijten en daarna Mijntje die mijn eerste verjaardagskadootje komt brengen: oordoppen om direct te gebruiken! Inmiddels zijn ook de eerste felicitaties op de sociale media binnen. PS het is de langste verjaardag tot nu toe: 24 + 9 uur.

Ik maak nog snel de weblog van vandaag en Henny doet de afwas. Nu naar bed.

Frans