Van erg koud naar lekker warm (woensdag 14 mei van Cortez naar Cameron)

14 mei 2014 - Cameron, Arizona, Verenigde Staten

I.t.t. onze lieve reisagenoten hebben we geen echte koude nacht ervaren (alhoewel onze meegenomen thermometer in de camper 0 graden aanwees). Ed en Miintje hebben hun 2de slaapzaak onder zich liggen (vanwege het "plastic" matras-omhulsel). Verder hebben we het tussengordijn dat het slaap- van het leefgedeelte scheidt, dichtgedaan. Dat scheelt wat nachtelijk gedraai. Om 06.30 de kachel aangezet (die kan 2 uur op de boordaccu draaien maar dan is het over en uit). Dus om 07.00 uur de generator gestart om verder de benodigde stroom te leveren (wel een herrie en getril overigens).

Na na de al eerder beschreven hereniging op de parkeerplaats bij de entree van de campground op weg naar ons reisdoel voor die dag: het 140 mijl verder gelegen Navajo National Monument: het enige nationale park dat niet de natuur centraal stelt maar de vroegere bewoners: the Ancestral Puoblans (ook wel Anasazi genoemd). Dat wil overigens niet zeggen dat er geen mooie natuur is hoor! Of dat de reden is dat er geen toegang wordt geheven en zelfs de camping gratis is, weet ik niet.

Maar eerst bezoeken we het enige punt in de gehele USA waar 4 staten aan elkaar grenzen: The Four Corners Monument: Utah, Colorado, New Mexico en Arizona. Het wordt naar het zich laat aanzien particulier geëxploiteerd hetgeen betekent apart toegang en heel veel ruimte voor stalletjes met kunst, sieraden, kleding, plaatselijke snuisterijen, flauwekul, eten etc. Het is nog vroeg dus veel is er nog niet in gebruik. De mooie restrooms (= toiletten etc) zijn nog "under construction". We babbelen wat met mensen die daar net zoals wij ook aan het toeristgebeuren meedoen. Altijd vriendelijk en vaak hebben ze wel wat met de Netherlands. Nu weer iemand die in Breda had gewerkt. Op de parkeerplaats een ouder stel dat met een driewielige motor met aanhanger (foto volgt) vanuit Florida (ligt aan de andere kant van de VS) aan het toeren waren. Bijzonderheid: op het aanhangertje lag een rollator!

Na de gebruikelijke heerlijke koffie-speciaal en een lunch ergens in het park, gaan we na een kort bezoek aan het evenzo gebruikelijke en van (over)vriendelijke rangeer voorziene visitorscentrum, via een makkelijk begaanbaar pad naar het punt waar je een uitzicht hebt over de canyon met aan de overzijde de restanten van woningen die daar tussen 1250 en 1300 onder overhangende rotsen zijn gebouwd. Dus vergelijkbaar met de dag ervoor in Mesa Verde maar nu niet erin maar van een afstand. E&M lopen terug naar de camper en wij nemen een zijpad dat na een afdaling van 100 meter op een uitzichtpunt komt waar je de canyon in de lengte ziet. Terug wordt er nog even in de aanwezige winkeltjes geneusd en besluiten we géén gebruik te maken van de gratis camping (er zijn geen voorzieningen). Ook willen we nog wat miles (Frans) c.q. kilometers (Ed) maken. Dus op weg naar het zuidelijker gelegen Tuba City waar op toeristisch gebied echt niets te doen is (dus ook geen campsites). Doorrijden naar Cameron (waarvan de ranger in het NNM had gezegd dat dat de eerste mogelijkheid was volgens hem). maar eerst nog een tijd stil gestaan vanweg asfalteringswerkzaamheden met vreselijk om en om verkeer over een lengte van naar schatting 20 km (!) waarbij we, net als bij de F1-races- voorafgegaan werden door een safety-car.

Het is inmiddels al redelijk laat en gelukkig klopt het verhaal van de ranger. We checken in :de aan de overzijde van de weg gelegen Historic Camaron Trading Post waar een gigantisch grote en idem dure winkel met allerlei mooie handelswaar ligt uitgestald. Maar de dames hebben voor de rest van de dag een shopverbod dus rest ons niets anders dan terug naar de overzijde, plaatsje zoeken (erg ongelijk) aansluiten en in de zon die de gehele dag al lekker schijnt en de lucht flink heeft opgewarmd waar we tot aan het moment van verdwijnen achter de Arizonase horizon buiten zitten.

Na het eten nog even naar de overkant waar we na wat heen en weer geloop eindelijk de hotspot vinden zodat we onszelf nog even kunnen kunnen up- en downloaden.

Sleep well at half past ten!!

Frans                                                      

 

 

Foto’s

2 Reacties

  1. Reinier:
    16 mei 2014
    Dat getril 's morgens is toch wel prettig?
  2. Reinier:
    16 mei 2014
    JULLIE ZIJN NET HET OCHTENDBLAD. LEUK! OOK THUIS GEWOON DOORGAAN!