Beaches, bergen en een bezinestation (vrijdag 23 mei van San Simeon naar Salinas)

Het vertrek van de camping in het Hearst San Simeon Statepark verloopt als de meeste andere afvaarten. Ons eerste reisdoel is het Hearst Castle waarvan we van te voren hebben vastgesteld dat we daar NIET in gaan. Het kasteel ligt bovenop een berg in San Simeon en is tussen 1922 en 1947 gebouwd in opdracht van de mediamagnaat W.R. Hearst. Het telt 115 kamers en is, naast een stijlvolle inrichting, volgezet en gehangen met kunst. Het is een van de grootste toeristische trekpleisters van Californië. Dat blijkt ook wel uit het enorme parkeerterrein, het grote Visitorscentrum, de 8 kassa's, de tot het begin van de middag al volgeboekte rondleidingen, de af en aanrijdende bussen die van het Visitorscentrum in een kwartier al draaiend naar het kastelen reden etc. na een blik door de verrekijker en wat fotos's gemaakt te hebben (van o.a. affiches en ansichtkaarten), rijden we verder.

De route voert langs de kust en gaat langs en over de soms best hoge en steile bergen die er direct naast liggen. Veel geslingerd en zowaar ook weer een gedeelte met alternerend eenrichtingsverkeer begeleidt door een safetycar. Deze keer (zie eerder op weg naar Cameron) niet zo lang. Helaas is het zonnetje de meeste tijd afwezig zodat de beleving wat minder is. We rijden zonder te stoppen langs een spottersplek van zee-olifanten. Verderop kun je in het goede jaargetijden walvissen spotten als ze op weg zijn naar hun zomer/winterverblijfplaats. Één stop brengt ons langs een steil afdalende weg vlakbij zee. Daar zien we snorkelaars (en veel verderop hws wat vissers in kano's). De hele grote vogel laat zich maar 1 keer dichtbij zien en dat is voor ons als volstrekte aankomende junior-amateurs vogelspotters-in-spe natuurlijk te snel om daarvan een digitale herinnering van te maken. Maar hij was echt heel groot!

De Bixby Creek Bridge was bij de bouw in 1932 de grootste enkelvoudige overspanning ter wereld: 79 meter hoog en 213 meter lang. Maar die positie is het inmiddels kwijt. Welke brug nu koploper is weten we niet. Helaas zet ik de verkeerde brug op de de foto! Dus nu maar putten uit de herinnering  (en de Capitoolgids) ipv een mooie foto. Maar de bedoeling was goed.

Na deoodzakelijke boodschappen gedaan te hebben in zo'n druk en groot Amerikaans shoppingcenter, arriveren we op de vooraf per e-mail en creditcard besproken en betaalde KOA-camping in Salinas. Het scheelt niet veel of de slang van het nabijgelegen tankstation kan zo in mijn nog altijd gulzige benzinetank op het RV-park. Maw: wederom een plek echt op z'n Amerikaans. WiFi is al net zo als elders: lastig in te komen, slechte kwaliteit, om de paar minuten lig je eruit etc. Veel campgrounds maken er reclame mee maar slechts weinigen maken het tot nu toe waar!  We zetten onze auto's zo neer dat de wind minder vat op ons heeft als we wat drinken maar het wordt toch te koud om lang buiten te blijven zitten.

In de avond proberen we met z'n vieren via allerlei slinkse en andere wegen grip te krijgen op het kampeergebeuren in en rondom San Francisco: welke mogelijkheden zijn er, is er nog plaats, wat is de bereikbaarheid van de stad van daar uit etc. We gaan wennen aan de skyhigh-prijzen van 80-90 dollar voor een nacht (inclusief tax, dat wel). Vanwege de slechte internetmogelijkheden schiet het voor geen meter op. De frustratie gaat opspelen en we besluiten de boel de boel te laten en zaterdagochtend een nieuwe poging te wagen. Of dat wat heeft opgeleverd zal Ed je vertellen. Mijn beurt zit er weer op.

Frans

PS KIJK OOK EENS NAAR ONZE FOTO's: (afdeling algemeen).