Zion National Park (donderdag 8 mei van Overton naar Springdale)

Goedemorgen daar zijn we weer.

Na het ontbijt starten we de auto's en gaan op weg. We komen weer in een geheel ander landschap terecht, de bergen zijn hier weer anders van kleur en wat afgevlakt, ze hebben wat weg van een tafelberg. Intussen de grens over van Nevada naar Arizona. We bereiken dan een bijzonder punt, na Mesquite komen we vlak voor de grens van Arizona en Utah bij een tijdsgrens, opeens een uur later. We stoppen om dit te ervaren. De discussie ontstaat is het nu. Langer licht of is het eerder donker voor ons, de hersens kraken, afijn we zullen het beleven. We rijden nu door tot een camping plaats in Springdale waar we Jip en Janneke weer gezellig naast elkaar zetten. Na de lunch wordt het tijd voor iets actiefs, Henny heeft er zin in en stapt als eerste op,  kom op in de benen. We maken een rit met een shuttle bus en een flinke wandeltocht een toer langs de Virgian rivier gelegen in het Zion Natinal Park. We dachten al heel wat gezien te hebben, maar god wat is dit weer mooi, wel een hele klim maar zeker de moeite waard. Onderweg zien we een grond eekhoorn die we heel stilletjes benaderen om op de foto te zetten. Nu is dat heel voorzichtig benaderen echt niet nodig, we kwamen niet meer van dat beest af het volgt je van zelf bedelend om wat eten. Maar op het voederen van dieren staat een boete van maar liefst 100 dollar, dus beestje bekijk het maar. We zien herten waar van Ed nu zegt het was een Antiloop ( we zullen Ed in de gaten houden, vast een zonnesteek opgelopen). Op de terug weg met de bus besluiten Henny en ik door te rijden naar het dorp om daar te shoppen, voornamelijk om de mooie stenen te bekijken die we tijdens de rit naar de camping voorbij hebben zien komen. In het dorp aangekomen blijkt dit wel een beetje tegen te vallen maar we kopen toch wat we zijn niet voor niets Toerist. Dan is het genoeg we gaan terug naar Jip, Ed, Janneke en Frans, zullen we met de bus of lopend gaan. Ehhhh, tja hoeveel energie hebben we nog en komt de bus nog wel ? We gaan lopen, en dat was maar goed ook de camping blijkt nog geen twee honderd meter verder te zijn. De mannen hebben het eten al klaar, zo fijn, blij met ze.

Voor we slapen gaan het ritueel, de volgende dag bespreken.

Mijntje